Είναι Σάββατο Βράδυ και η πόλη της Αρτέμιδας σείεται ολόκληρη. Η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ!
Ίσως και να ονειρευόμαστε και να μην  είμαστε καν στην Αρτέμιδα...Ίσως είμαστε σε κάποιο παλάτσο , στη γαλλική ριβιέρα, στα νησιά φίτζι, πάνω σ' έναν αλογόκαμπο .... Ο αέρας φέρνει τσιφτεντέλια, ροκ, σκυλοτράγουδα, κραδασμούς από τα μπάσα και ένα σωρό άλλα, όλα μαζί ένα συνονθύλευμα.... Δεν προλαβαίνουμε να καταλάβουμε από πού έρχεται τί...Είμαστε άνθρωποι, πολίτες, δημότες χωρίς δικαιώματα, χωρίς ζωή.
Τί να προλάβουν τα εκατό, που όντως απόψε πηγαινοέρχονταν;   Μόλις τα καλούσαμε, στο κέντρο καταγγελιών,  η αστυνομικός ήξερε πριν της εξηγήσουμε για ποια κέντρα και ποιας περιοχής επρόκειτο.. Ποιος ξέρει πόσοι απελπισμένοι καλούσαν από την Αρτέμιδα, ΤΗΝ ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ...
Είμαστε σίγουροι ότι τα διάφορα συμβούλια και οι διάφορες επιτροπές (ποιότητας ζωής, λέει) θα συνεδριάσουν πάλι για το αν θα δίνουν άδειες μουσικής και ποτέ δε θα συνεδριάσουν για να αφαιρέσουν (οριστικά) άδειες.
Απόψε, είναι πάρα πολύ δύσκολο να αποφασίσουμε νηφάλια τί θα κάνουμε. Όσοι από μας έχουν και ευαίσθητη υγεία ακόμα πιο δύσκολο. Όμως δεν έχουμε άλλη διέξοδο από το να δείξουμε στον ΚΥΡΙΩΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟ, ΤΟ  ΔΗΜΟ, ότι δεν αξίζουμε αυτό που συμβαίνει...Ότι αυτό δε θα μείνει έτσι. ’λλωστε, συν τοις άλλοις είναι και νομοτελειακό. Οι επίορκοι δε γλυτώνουν ποτέ.
ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ,
Κάποιοι μας έχουν στην κατηγορία των λιγότερο ανθρώπων από τους υπολοιπους.
Θέλετε από το Αεροδρόμιο, θέλετε από τα συμφέροντα, θέλετε από τους Νονούς της νύχτας, θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να κοιμηθούμε σαν άνθρωποι...
Όμως τον πόλεμο τον ξεκινήσαμε μέσα από αυτό το blog που τόσο ενόχλησε και τόσο ενοχλεί. Καλούμε τους αναγνώστες μας να κλείσουν τα αυτιά τους σε όσους προσπαθούν να μας υποβαθμίσουν. Ήδη γίνεται το αδιανόητο για άλλες εποχές. Ο απλός πολίτης έχει γνώμη και άποψη. Γνώμη και άποψη που μέσα από το blog μας περνάει στους τοπικού άρχοντες οι οποίοι πλέον είναι αναγκασμένοι να σας ακούνε.